Cappadocië
Zodra je in Cappadocië komt, merk je dat je in een ’s werelds grootste natuurwonder bent terechtgekomen. Cappadocië ligt op een hoge oppervlakte, maar dan in een kuil. De kuil is ontstaan na verschillende, gigantische uitbarsting van diverse vulkanen. Schatting is zo’n 40 miljoen jaar geleden. Duizenden jaren volgden er erupties en vulkanisch neerslag. De miljoenen jaren erna hebben voor slijtage en extreme landklimaat veranderingen gezorgd. De rivier “de Kizilirmak” laat ook overgebleven resten zien van het verleden.
De turfsteenkegels hebben een typische vormingen. Je kunt duidelijk herleiden dat het grotendeels gaat om harde stukken lava. Laag voor laag opgestapeld, ook wel “turfsteenkoek” genoemd.
De erosie zorgde ervoor dat ze bloot kwamen te liggen en dat resulteerde op minder schade van weer en wind. Het verschil is dan ook duidelijk te zien. De plekken waar de “tafelformatie” zich heeft gevormd, zijn de plekken geweest waar geen turfsteenkoek aanwezig was.
Al in die tijd wisten ze er wat moois van te maken. De gestolde lava werd uitgehakt en gebruikt als turfsteenkegels om er woningen van te maken gebruikt. Tot in de jaren 1950 zijn deze woningen nog bewoond geweest. Uiteindelijk heeft de regering er een verbod op deze holwoningen gegeven van wegen onveiligheid. Tot op de dag van vandaag, zijn sommige stukken rotswanden en kegels te herleiden, al heeft het zijn mooiste tijd wel gehad.
Cappadocië kent uitgestrekte oppervlakte en heeft verschillende wandelroutes. Een uitstekende plaats om je wandelvakantie mee te starten. Er worden verschillende busreizen rond dit gebied georganiseerd. Je zult merken dat je rond dit gebied niet veel moeite hoeft te doen om een verblijfplaats te kunnen vinden. Een rondreis door Cappadocië geeft je niet alleen een onvergetelijke en vooral avontuurlijke vakantie, maar laat je geen moment denken aan een all inclusive vakantie. We raden ook aan om de plaatsen rondom Cappadocië te bezoeken.
Vakantie rondreis Cappadocië
Dagtrips en activiteiten in Cappadocië
Luchtballonvaart – Aardpiramides van boven bekijken
Het meest populaire activiteit in en rondom Cappadocië te Nevsehir, blijft toch wel de luchtballonvaart. De duur van de rit ligt tussen 1 uur en 1,5 uur. Er worden verschillende thema pakketten aangeboden. Je kunt ervoor kiezen om vroeg in de ochtend deel te nemen, waarbij je de zon ziet opkomen of juist ’s avonds wanneer de zon onder gaat. De tour staat niet 100% vast, vanwege weer en wind.
Tijdens je rit, wordt niet opgepropt, maar onderverdeeld in kleine groepen. Net zo fijn als je op je gemak een selfie wilt maken. Je krijgt altijd een begeleidende gids mee, die indrukwekkende verhalen weet te vertellen.
Paardrijden tussen de valleien van Cappadocië
Zin om de valleien van dit maanlandschap te bezichtigen te paard, dan is dit jouw moment. Een onvergetelijke excursie, waarbij je huppelend alle verbazingwekkende gebieden kunt verkennen. Je kunt met de paard op plekken komen, waar je niet snel lopend kunt komen. Deze activiteit duurt meestal 2 uur of langer na wens in overleg.
Quad Safari Tour – Vulkanisch landschap van dichtbij
Voor de avontuurlijke reizigers, raden we een quad safari tour aan. De spannende sightseeing activiteit die je kunt beleven tussen de unieke vulkanische landschap in Cappadocië, ligt tijdens de quad safari tour op een steenworp afstand.
De duur van de excursie is afhankelijk van de aanvraag. De duur ligt tussen de 1 a 2 uur. Mocht je alle valleien willen zien zoals, sword, liefde en rose, dan adviseren we om een langere rit te namen. Je kunt dan rustig op je gemak kilometers selfies maken.
Openluchtmuseum Göreme – Fairy Chimneys tour
Tijdens de dagtrip van 8 uur, wandel je onder begeleiding van een gids door de aangrijpende aardpiramides in Cappadocië. De openluchtmuseum te Göreme is een ideale cultuurreis. Tevens bezoek je tijdens de excursie het Uchisar-Rotskasteel en nog vele andere plaatsen. Wij adviseren om stevige wandelschoenen mee te nemen. Ondanks de lange wandelroute, is het vrijwel goed vol te houden.
Derinkuyu Nevsehir- onderaardse stad – Inner earth
De sightseeingtour door de Cappadocia Ihlara-vallei duur ongeveer 8 uur. Samen met een groep, verken je de ondergrondse stad Derinkuyu, wat eeuwenlang bewoond is geweest door mensen uit de prehistorie. Volgens de archeologen gaat het om een ondergrondse stad van 3500 jaar oud en bood plaats voor tussen de 35.000 en 40.000 mensen. Het is zeker de moeite waard om dit verbluffende oppervlakte van dichtbij te bewonderen.
Derinkuyu is in 1963 ontdekt door een man die per toeval de muur doorsloeg tijdens een renovatie. De tunnel die tevoorschijn kwam, leidde de weg naar dit ondergrondse stad, Derinkuyu. Derinkuyu ligt in de provincie Nevşehir in Turkije.
Plaatsen nabij Cappadocië
Urgup
Urgup is een van de oudste vestigingsplaatsen van Cappadocië . Tegenwoordig is het ook een moderne stad, maar van oorsprong was het een verzameling uitgehakte grotwoningen in een heuvel die de heuvel der wens genoemd werd.
Op de steile heuvel kun je ronddwalen tussen verlaten woningen en werkplaatsen. De molens werden draaiende gehouden door de dieren, dit om de molenstenen in beweging te houden.
Het hooggelegen deel van Urgup is een mix van grotwoningen en losstaande gebouwen. De toerisme heeft van urgup een welvarend stadje gemaakt. Veel oude woningen zijn omgetoverd in aantrekkelijke hotels en restaurants.
Zelve
Het verlaten dorpje zelve was vroeger een klein agrarisch gemeenschap waar de mensen hun woningen hadden uitgehakt in het te stenen rotsen. Van de 9de tot de 13de eeuw was het een belangrijk religieuze centrum. Toch zijn hier maar weinig kerkjes tussen de rots woningen te vinden.
Je kunt rond dit gebied verkennen. Al maken de steile paadjes het je soms moeilijk om erop te klauteren, geeft het een waanzinnig gevoel als je eenmaal bovenaan bent gekomen. Je kunt er goed genieten van het uitzicht en de stilte. Samen met de gele veldbloemen die je kunt bewonderen in mei, krijgt je in Zelve het gevoel dat de tijd stil staat.
Goreme
Göreme is nog steeds het mooiste verlaten dorp van Cappadocië. Het is vooral bekent om zijn vele kerkjes, waarvan de meeste rondom de ruwe cirkel aan de ingang van de vallei liggen. De kerkjes zijn van buiten onooglijk maar van binnen vaak opgesierd met prachtige iconen.
Andere zoals de kerken van Sint-Barbara, stammen uit een andere periode, waarin geen iconen werden gebruikt maar simpele geometrische motieven.
Ongeveer in het halve cirkel van kerken, bevinden zich de eetzalen en andere gemeenschapsruimte van de klooster. Dit alles stemt tot nadenken over de rust waarin mensen hier duizenden jaren geleefd hebben, zonder radio, tv, disco’s, motoren en andere lawaaibronnen. In een schoon, betoverend landschap.
Avanos
Avanos was sinds mensen geheugenis een dorp van pottenbakkers. Ze maken een kleurrijke kruiken en potten van rode klei uit de rode rivier, de kizil irmak. Tegenwoordig hangt er een mooi blauw bruggetje eroverheen. De straatjes zitten vol met pottenbakker ateliers. Het is leuk om hier even rond te neuzen tussen een kleurrijke waar.
Geschiedenis Cappadocië
De eerste bewoners van Cappadocië
De Anatolische winters zijn behoorlijk koud en de zomeren tamelijk heet. Je zou denken dat zo’n gebied niet snel bewoond zou worden. De eerste bewoners hebben de isolerende werking van de turfsteen goed weten te gebruiken. Naast de isolerende werking, zijn de gebouwen aardig stabiel geweest, als je in deze tijd nog duidelijke sporen kunt herleiden.
De eerste holen die uitgehakt zijn, zou geweest zijn van de Bronzen tijdperk. Het is bekend dat Nevsehir in de tijd van de Hettitische periode al stambewoners had. Toen de ondergang van Hettitische rijk in zicht was, kwamen de Frygiërs ter plaatsen. Ze veroverde het gebied tot aan het jaar 600 voor Christus. De welvarende tijdperk voor de bewoners werd verstoord door de komst van de Perzen. Dit tijdperk, de jaren 600 en 300 voor Chr. heeft voor vele veldslagen gezorgd, waarna de Perzen het machtsvacuüm opvulden. De zegevier van “verdrag van Kizilirmak’ aan de ‘Grote koning’. Het nieuwe tijdperk van Cappadocië was in zicht. Alexander de Grote heeft uiteindelijk een einde gemaakt aan de Perzische heerschappij.
Een `Hof van Eden’ op aarde
In 17 na Chr. veroverde de Romeinse Rijk, Cappadocië. Dit gebeurde op bevel van Keizer Tiberius. De naam van de hoofdstad van de streek heette toen nog Mazaca en dit werd later Caesareia. De huidige naam is nu Kayseri. In die tijd waren de vervolging van Rome erg actief. De eerste christenen trokken zich daarom naar deze streek, want hier konden ze hun erediensten in het geheim voortzetten. De kerkjes die in Cappadocië te zien zijn, zijn ook afkomstig van deze tijd.
Je ziet dat er talloze kerkjes zijn gemaakt van afgehakte turfstenen wat gebruikt is voor het maken van o.a. kapellen en kloosters. Talloze indrukwekkende muurschilderingen zijn nog te bewonderen in dit gebied.
De bewoners zijn later gevlucht naar gigantische ondergrondse steden. Je kunt deze ondergrondse steden bezichtigen in Kaymakli, Derinkuyu en Özkonak. De reden waarom deze plekken erg belangrijk waren voor de vervolgde christenen, was omdat de grond erg vruchtbaar was. De vruchtbare dalen waren uiterst geschikt voor de landbouw. Tot na de tijd van de vervolging door de Romeinen, bleef Cappadocië een dicht bevolkt gebied.
De Cappadocische kerkvaders
Al ver In het verleden, vanaf de 2de eeuw, zijn de godsdienstige vormingen Caesarea erg belangrijke geweest.
Het streek wordt dan ook door het Christendom erkend als een belangrijke streek met een verhaal. De bisdom die in de 2de eeuw heerste, zorgde voor godsdienstige vormingen.
De bisdom tijdperk bracht het concilie van Nicea van 325 en kreeg 7 kerkvaders erbij tot einde van de vierde eeuw, waarbij de grote kerkvaders als Basilus, Gregorius van Nyssa en Gregoriius van Nazianze hier hun leer verkondigde.
Basilius heeft hier uiteindelijk de Byzantijnse kloosterleven tot stand gebracht. Een leermeester die de woestijnmonniken te Palestina en Egypte had bestudeerd alvorens hij zijn kennis rond dit gebied wist uit te breiden. Het na volgen van de eeuwen lange voorschriften zou volgens de geleerde de manier zijn om de ideale gemeenschap van geestelijke te kunnen vormen.
Na de opmars van de Arabieren wat zich tussen de 7de en de 9e eeuw afspeelde, namen de bewoners hun toevlucht weer in ondergrondse steden en goed verstopte rotsholen. Rond de 8ste eeuw telde dit gebied nog 3000 kluizenaars en monniken. De nieuwe gemeenschappen volgden later in de 9de eeuw. De nieuwe kloostergemeenschap en de Byzantijnse rijk nam pas rond 1200 toe, toen de Seltsjoeken de macht verloren over het gebied.
In de tijd van de Ottomaanse Rijk, mochten de christenen hun geloof blijven praktiseren. De radicale christenen zochten hun heil elders en veel bleven in Cappadocië, waardoor Cappadocië aardig bevolkt is geweest. De laatste Grieken bleven tot eind 1923 en vertrokken langzamerhand. Tegenwoordig zijn de kerkjes enkel te bezoeken onder toezicht van het Turks Ministerie van Cultuur. Men schat nog zo’n 3000 kerkjes die nog niet ontdekt zijn.